Column Paul Rutte
DBFMO-koffie
De mens heeft behoefte aan zekerheid. Daarom is DBFMO uitgevonden. Design Build Finance, Maintain and Operate. Het sluit aan bij de behoefte van de mens om de toekomst te kennen. Een manier van aanbesteden om te weten wat het onderhoud is voor de komende 40 jaar. Hoe wordt schoongemaakt, de catering, de beveiliging. Je totale huisvestingslasten. Kortom geen verassingen. Het is dan op zich weer niet zo verassend dat deze vorm van aanbesteden groot is geworden in het domein van publiek opdrachtgeverschap. Geen betere voedingsbodem voor de behoefte aan zekerheid dan ons ambtelijk apparaat.
Nu werd ik onlangs uitgenodigd voor een gesprek op het Ministerie van Financiën in Den Haag. Eén van de eerste gebouwen dat is aanbesteed volgens het principe van DBFMO. Mijn gesprekspartner op het Ministerie kwam wat later dan ik. Samen met nog twee ander deelnemers aan het gesprek liepen we de hal van het Ministerie in. Onze gastvrouw ging voor ons een kopje koffie halen bij een standje in de hal. Toen ze afrekende vroeg ik of de koffie niet gratis was. Haar antwoord verraste mij.
De koffie boven is gratis. Dat is “DBFMO-koffie”. Dit is lekkere koffie. Ondernemerschap midden in de hal van het Ministerie van Financiën.
Zekerheid is fijn, maar heeft zo zijn grenzen. De zekerheid dat de koffie de komende 40 jaar niet zo lekkere is, zou ik toch moeilijk te accepteren vinden. Zal wel een “aannemersbakkie” zijn. De latte macchiato had zijn intrede nog niet gedaan in Nederland ten tijde van de aanbesteding van het Ministerie.
Ik vind dat de Rijksoverheid als opdrachtgever een belangrijke stap heeft gezet in het geïntegreerd aanbesteden. Zij zijn trendzetter geweest. Bij het ontwerp rekening houden met de het onderhoud en de operationele kosten en daar ook de verantwoordelijkheid leggen, is een belangrijke stap geweest. In de evaluatie komen zo ook wat nadelen naar boven. Gebrek aan flexibiliteit en de hoge toetredingskosten. Nadelen die oplosbaar zijn. Er wordt aan gewerkt.
Labels:column, Paul Rutte
